Cumartesi, 3 Kasım 2007

İyi günler…Bu sabah aldığım bir mektubu ve bende yarattığı duyguları sizlerle paylaşmak istiyorum…Sol ayağım alçıda, kucağımda notebook ve oturma ile uzanma arasında bir pozisyondaydım.

Posta kutusunda bir mektup!

Posta kutuma akan mesajlar arasındaki bir mektubu okuyunca çok duygulandım, sevinç duydum ve biraz da ağladım galiba. Bu hüzünle karışık mutluluğun sebebi, ayakları üzerinde durmayı başarmış; bundan gurur ve sevinç duyan, bir yandan da başkalarına yardım eli uzatmaya çabalayan bir gencin başarıları idi. Öğrenme Evleri Projesi’nin özünü oluşturan ilk eğitim programı KiGeP (Kişisel Gelişim Platformu) programını Ankara’da her ay farklı katılımcılarla olmak üzere 18 ay süreyle uyguladık. Bu mektup o dönemdeki programlardan birine katılmış olan Aybike’nin yazdığı mektuptur. Aybike, Hacettepe Üniversitesi Kimya bölümünde okuyordu. Yapmak istediği çok şey vardı ama bir arayış içinde olduğu da anlaşılıyordu. KiGeP’e babasının yönlendirmesi ile katılmıştı, grubun moderatörü Erdal Tekin’di.

KiGeP’ten Dönüşüm Kampı’na!

Daha sonra Ankara’daki eğitimlere bir süre ara verip İzmir’de bu programı başlattık, halen devam ediyor..Bu arada geçmişte gelen talepleri de dikkate alarak programı zenginleştirdik. Yeni adı Dönüşüm Kampı oldu ve geldik bu güne…Ocak 2008′de MEGAFON Canlı Toplantı Merkezi işbirliği ile istihdam amaçlı Hızlı Dönüşüm Kampı (i-HDK) olarak uygulamaya başlayacağız… Aybike bana teşekkür ediyor mektubunda. Bu konuda, Tınaz Titiz’in içeriğini hazırladığı eğitimi kendi üslup ve yöntemlerimle uygulamanın ötesinde özel birşey yaptığımı söyleyemem. Asıl teşekkürümüz Tınaz Bey’e, fikirlerine, yönlendirmelerine, hepimize kazandırdıklarınadır. Amacım yüreklendirmek! Aybike’nin mektubunu sizlerle paylaşmamın 2 nedeni var. Birincisi, yaptığımız eğitimlerin gerçekten bir arayış içinde ve harekete geçmek isteyenler üzerinde etkili olduğunun canlı kanıtını sunmak. Diğer neden ise, i-HDK eğitimine başlarken sitedeki başarı hikayeleri arasında yer vererek potansiyel katılımcıları yüreklendirmek.

Selam ve sevgilerimle,

Güler Yüksel

Beyaz Nokta® Gelişim Vakfı Koordinatörü

Aybike Özçetin

Mayıs 2004

Güler Hanım Merhabalar,

Hatırlayacağınızı umut ediyorum, ben KiGeP Ankara 7. Grup’tan Aybike…

Geçen gün bilgisayarımı karıştırırken, KiGeP için yaptığım ” KiGeP ve Ben” adlı bir sunumu buldum. 27 Mayıs 2004 de hazırlamışım ama KiGeP’deki sunuşumu bugün de gayet iyi hatırlıyorum. O zamanki amaçlarım, kendimi bilimin izole yaşamından arındırırken, bir yandan da bilim alanında başarılı olmak, içimdeki gücün farkına varmak ve sahip olduğum değerleri etkin şekilde kullanabilmekmiş…Hedeflerimin ise, gelecek kaygısını ortadan kaldırmak, yaşam alanımı her yönde genişletmek ve başarıya ulaşmak olduğunu gördüm. Bireysel Öğrenme Planı (BÖP) konum “motivasyon”du. Yani beni bir şekilde negatif etkileyen motivasyon sorununun üstesinden gelebilmek için bu konuyu seçmiştim. Bu konu üzerinde bir çalışma yapıp, hazırladığım sunumu KiGeP’de grubumla sizlerle paylaşmıştım.

Aradan 4 yıl geçince??! Güler Hanım, aradan neredeyse dört sene geçti. Üniversiteyi bitirdim, ardından Master’ı 4,00 ortalamayla tamamladım. Ardından, 10 üzerinden 10 puan alarak “Erasmus Programı”na katılmaya hak kazandım. Bunu takiben, Alman Devleti tarafından Türkiye’de sadece 1-2 öğrenciye verilen tam doktora bursunu alarak, Almanya’ya geldim. Eylül ayından itibaren, Marburg Üniversitesi’nde hem araştırma görevlisi, hem de doktora öğrencisi olarak “Akciğer kanseri ve akciğer hastalıkları üzerinde gen tedavisi yöntemleri geliştirme” üzerinde çalışıyorum. Bu kısım KiGeP ‘teki ilk hedefimdi.Almanya’ya gelmeden bir gençlik merkezinde gönüllü olarak çalıştım ve bir çok ülkeden arkadaş edindim. Tabi Erasmus Programı’nda da, içimdeki sosyal birey olma kaygısını oldukça aşmıştım. Şimdi her ay ya ben ülkelerine gidip onları ziyarete ediyorum, ya da onlar bana geliyorlar. KiGeP’de Enes ile başladığımız, “tandem” yani yetenek değiş tokuşuna, burada Almanya’da da devam ediyorum, bu bağlamda iki Alman arkadaşa Türkçe öğretiyorum.

2004 yılında, derslerinde çok da başarılı olmayan bir insandım. Kendime güven eksikliğim vardı ve motive olmakta ciddi sorunlar yaşıyordum.KiGeP’e katılmam ile birlikte, önce öz güvenimi kazanmak konusunda ilk adımı attım, daha sonra doğru düşünme yöntemlerini görmeye başladım. Bunu takiben, asıl gücü içimde aramam gerektiği konusunda KiGeP beni tam olarak ikna etti. Bu inançla birlikte, karşımda açılan kapılardan korkusuzca geçmeyi öğrendim. Ve şimdi dilediğim yerde, bilimin içinde, hayalimdeki işi yapıyor, “insanlara nasıl yararlı olurum” sorusunun cevabını bulmaya uğraşıyorum. Benim hayallerimi gerçekleştirmekte SİZ öncülük ettiniz, ve KiGeP de yardım etti. Ve şimdi dilerim ben de yapacağım yayınlar ve belki de patentlerle başka insanlara yardım edebilirim…Bu mektubu, yıllar sonra, yaptıklarınızın aslında benim ve birçok genç adına ne kadar kutsal ve değerli olduğunun kanıtı olarak yazıyorum. Kalbinize azıcık inanç ve mutluluk doldurabildiysem, bu da benim ödülümdür.

Saygı ve Sevgilerimle,

Aybike Özçetin